Με φτηνή επιχειρηματολογία επιχειρεί ο Κ. Ζούλας να αντεπεξέλθει στον ρόλο υπεράσπισης της αστικής τάξης και του συστήματός της, πιστός υπηρέτης των οποίων είναι ο ίδιος και η εφημερίδα που γράφει, η «Καθημερινή». Αφαιρούμε την εξυπνακίστικη εισαγωγή του για το σποτ του ΚΚΕ, με τον αγρότη που σπάει τα σύρματα της ΕΕ. Αφαιρούμε και την αστεία εικόνα όπου βάζει τον εαυτό του να ρωτάει τους βουλευτές του ΚΚΕ: «...πού ακριβώς εφαρμόζεται το οικονομικό-κοινωνικό μοντέλο που προτείνετε;» (τέτοια κοινοτοπία). Η ουσία ξεκινά όταν τάχα άκουσε τον βουλευτή του ΚΚΕ Ν. Καραθανασόπουλο (έτσι είναι το όνομα και όχι Καραθανάση κε Ζούλα) να περιγράφει το «μοντέλο». Και εκεί είναι που ο αρθρογράφος βγάζει το βαθυστόχαστο συμπέρασμα πως αφού το ΚΚΕ θέλει σύστημα ανάλογο με εκείνο της Σοβιετικής Ενωσης, θέλει «να γυρίσουμε όχι 10, ή 20, αλλά 60 χρόνια πίσω». Φυσικά αυτοπαγιδεύεται γιατί τα λόγια του βουλευτή του ΚΚΕ που περιγράφει για να ειρωνευτεί ο αρθρογράφος, είναι: «Το θέμα είναι να αλλάξει η εξουσία. Ο λαός και οι εργάτες να πάρουν την εξουσία από τους κεφαλαιοκράτες και να οικοδομήσουν ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης που θα λειτουργεί όχι για το κέρδος αλλά για την ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών... Ηταν το μοντέλο που είχε η Σοβιετική Ενωση. Με δωρεάν Παιδεία και Υγεία για όλους, δεν υπήρχε άνεργος, εξαθλιωμένος ή αμόρφωτος άνθρωπος». Πού ακριβώς είδε την συντήρηση και την επιστροφή στο παρελθόν ο αρθρογράφος της «Καθημερινής»; Στη λαϊκή εξουσία και στην κατάργηση της εκμετάλλευσης; Στην ικανοποίηση των λαϊκών αναγκών; Στο να έχουν όλοι σταθερή δουλειά, να μειωθεί ο εργάσιμος χρόνος, να έχουν όλοι σύνταξη ικανοποιητική και μάλιστα στα 60 οι άνδρες και στα 55 οι γυναίκες, με 5 χρόνια λιγότερα για τα βαριά και ανθυγιεινά; Στη δωρεάν Παιδεία, Υγεία για όλους; Στο να μην υπάρχει άνεργος, εξαθλιωμένος και αμόρφωτος;